субота, 27. октобар 2012.

ΖΗΤΩ ''ΣΥΓΝΩΜΗ''

Ζητώ συγνώμη
που είμαι εγώ
που δε διαβάζω τα περιοδικά της μόδας
που είμαι γυναίκα 
και χωρίς να βάλω το 15 πόντους τακούνι
και να βγάλω το πισινό μου γυμνό έξω
Ζητώ συγνώμη
που μου αλέσατε τα κόκαλά μου
και τα κάνατε την πηχτή 
και εγώ ακόμα είμαι όρθια
γιατί είμαι ζωντανή ακόμα
Ζητώ συγνώμη
που ακόμα αναζητώ 
την αγνότητα
σε τούτο τον κόσμο
βαθιά βυθισμένο στην αμαρτία
που πιστεύω 
ότι όταν δίνεις το χέρι σου
πρέπει να το δώσεις εξ ολοκλήρου
χωρίς να λυπάσαι τον εαυτό σου
που δεν θεωρώ τα ιδανικά βλακείες
και που πιστεύω ότι το να αγαπάς κάποιον
σημαίνει ότι θα πεθάνεις για το πρόσωπο αυτό
Ζητώ συγνώμη 
που δεν έχω δουλεία
ούτε λεφτά
και ακόμα δεν αυτοκτόνησα
ούτε σκοπεύω να αποτρελαθώ γι' αυτό
Ζητώ συγνώμη
από τα σκουπίδια
που τα ονόμασα με το όνομά τους
Ζητώ συγνώμη
που δεν είμαι πηλός
να με πλάθετε όπως σας αρέσει
που δεν πιστεύω στην Κόλαση
ούτε στον Παράδεισο
γιατί στην Κόλαση ήδη ζούσα - την εφεύρεσαν οι άνθρωποι
ενώ τον Παράδεισο θα το χτίσω μόνη μου
μόνο να ευκαιρήσω
Ζητώ συγνώμη 
που δεν παρακαλάω
που δε μου σπάσατε τη μέση ακόμα
που δεν παίρνω τα ηρεμιστικά
και άλλα ναρκωτικά τυλιγμένα 
σε διάφορα σχέδια και χρώματα
Ζητώ συγνώμη 
γιατί δεν είπα ευχαριστώ
όταν πίναγα
όταν από τις βόμβες αρρώσταινα
όταν δεν είχα νερό να πλυθώ 5 εβδομάδες
γιατί απ' ότι φαίνεται
είμαι εντελώς αχάριστη
για όλα τα καλά που μου
κατά καιρούς προσέφεραν
το κράτος και η σημερινή κοινωνία
του Ουράνιου Λαού

Ζητώ συγνώμη ...
αχάριστη και παράνομη 
σε μία κοινωνία 
΄που ο νόμος είναι
η βία
το χρήμα
και η πνευματική πορνεία
σε μία κοινωνία
όπου η λοβοτομή χορηγείται δωρεάν
μαζί με τα παυσίπονα

Ζητώ συγνώμη
που υπάρχω
χωρίς να έχω την ανάγκη
να μυρίζω τα περιττώματα ενός νεκρού πολιτισμού
και να τα αποκαλώ τριαντάφυλλα
που δε δέχομαι τη φυλακή
των ψευδαισθήσεων

Ζητώ συγνώμη
γιατί καλλιεργώ μέσα μου
τη μεγαλύτερη αμαρτία - σκέφτομαι
και δεν τρώω τα σερβιρισμένα
γιατί πράττω το μεγαλύτερο έγκλημα
στη σημερινή εποχή 
- εξακολουθώ να είμαι εγώ και να είμαι ελεύθερη



Σάνια Βόινοβιτς
27/10/2012

Нема коментара:

Постави коментар