Όταν έκανε πολύ κρύο , τόσο κρύο που το νερό
στον κουβά έγινε πάγος ,
ο προϊστάμενος μας έδινε να πιούμε κρασί.
Ήμασταν είκοσι άτομα που δουλεύαμε στις
αποθήκες. Μερικοί γίνανε αλκοολικοί εξαιτίας της συνήθειας να διώχνουμε το κρύο
με το ποτό.
Στη γραμμή του μετώπου που βρισκόταν κάπου
δεκαπέντε χιλιόμετρα πιο μακριά ακουγόταν τα τανκς. Όταν πηγαίναμε να πετάξουμε
τα σάπια φρούτα τα ακούγαμε και δε λέγαμε τίποτα – μας έφταναν οι δικές μας
συμφορές και πείνα.
Ο νεαρός που εργαζόταν μαζί μου ήταν μόνο
πέντε χρόνια μεγαλύτερός μου
και ήδη δεν είχε δόντια. Οδηγούσε τρακτέρ και
βοηθούσε στις αποθήκες. Κάπνιζε πολύ. Οι κοπέλες από τα γραφεία δεν τον
συμπαθούσαν. Ήταν πρόσφυγας και φτωχός. Οι γραφειοκράτες μας αποκαλούσαν με
διάφορα ονόματα. Γέλαγαν όταν ερχόμασταν να ζητήσουμε το μεροκάματο. Τους
λερώναμε τα γραφεία και βρομάγαμε.
Όταν είσαι φτωχός φταις. Εμείς ήμασταν η απόδειξη ότι η φράση αυτή
αληθεύει .
Нема коментара:
Постави коментар