ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΤΗ ΜΑΝΑ;
Στην περίπτωσή μου – όπως και στην περίπτωση του καθενός πιστεύω – δεν υπάρχει μόνο μία μοναδική μάνα, αλλά περισσότερες και κάθε μία είναι και μοναδική.
Η Πρώτη Μάνα που γνώρισα ήταν η Μάνα που με γέννησε και μου έδωσε τη μητρική γλώσσα , την πρώτη απ΄ όλες που θα τις ακούσω μετά .
Η Δεύτερη Μάνα μου ήταν το έδαφος που γεννήθηκα. Ένα έδαφος μελαγχολικό με τη δική του γλώσσα που έπρεπε να αποκτήσω .
Η Τρίτη Μάνα μου είναι η Ελλάδα που μου και αυτή- με τη σειρά της- έδωσε τη μητρική γλώσσα και με έκανε ένα κρίκο στην αλυσίδα που διαρκεί από τότε που πίστευαν στους δώδεκα θεούς.
Η Πρώτη μου Μάνα πέθανε.
Η Δεύτερη μου Μάνα – εξαντλημένη από τον αποκλεισμό ,από τον πόλεμο – αργοπεθαίνει.
Η Τρίτη μου Μάνα κινδυνεύει – την σκοτώνουν.
Η Μάνα που με γέννησε πέθανε χωρίς να μπορώ να τη βοηθήσω. Η Δεύτερη δεν ξεπροβάλλει την αντίσταση και τα παιδιά της λες και κοιμούνται , αλλά η Ελλάς η Τρίτη Μάνα – η μεγαλύτερη από τις τρεις – σηκώνει τη φωνή της μαζί με τα παιδιά της και έγινε η Μάνα Κίνδυνος για την κόρη της – για την Ευρώπη.
Η Ευρώπη η κόρη της Ελλάδας σηκώνει το χέρι της πάνω στη Μάνα. Η Ευρώπη που γεννήθηκε πρώτη στις ράχες του Δία μεταμορφωμένου σε ταύρο, ξέχασε την καταγωγή της και μαζί με τα τέκνα τις – που τα γέννησε μακριά από της Μεσογειακές ακτές – απλώνει το χέρι της στη Μάνα . Κληρονόμησε τόσα από την Ελλάδα ,αλλά δε θέλει να τα θυμάται . Το μόνο που θυμάται αυτή άκαρδη και αχάριστη κόρη είναι ότι το σπίτι της Μάνας της Ελλάδας θα πρέπει να μοιραστεί μεταξύ των παιδιών της Ευρώπης.
Αλλά όσο ζει η Μάνα τα παιδία της κόρης της δεν μπορούν να πάρουν τα υπάρχοντά της , οπότε η Ευρώπη σκέφτηκε να πιέσει την Ελλάδα – την Μάνα της – να της τα χαρίσει και μετά αυτή θα τα μοιράσει ανάμεσα στα πιο αγαπημένα της τέκνα-κράτη τα οποία ήδη εδώ και καιρό ονειρεύονται το τι θα πάρουν από το σπίτι της Ελλάδας. Ακούγεται ότι κάποια από αυτά με πολύ θράσος έχουν ήδη φτιάξει ολόκληρες λίστες με τα αντικείμενα-και όχι μόνο – που θέλουν να αποκτήσουν που βρίσκονται στο παλιό σπίτι που ακόμα βαστάνε τα γερά Νότια θεμέλια του.
Αν η Μάνα δε δεχτεί να τα χαρίσει όλα, η πλούσια και ισχυρή κόρη της- η Ευρώπη - θα την φτάσει στο τέλος της. Θα την φτάσει στο τέλος, θα θανατώσει και τα παιδία της Ελλάδας τα οποία η Ευρώπη δεν αναγνωρίζει ως αδέλφια. Οι νόμοι που την κυβερνάνε δεν της επιτρέπουν αυθόρμητη αγάπη, παρά μόνο λογική αγάπη που της φέρνει τα κέρδη. Η κόρη που έχει μάθει να βαδίζει μόνο πλάι με το συμφέρον δεν καταλαβαίνει ότι η Μάνα αγαπάει όλα τα τέκνα της.
Ποιος θέλει να σκοτώσει τη Μάνα…; Ποιος..;
Η Τρίτη μου Μάνα – η Ελλάδα – είχε στην κούνια της την Ευρώπη, της χάρισε την Παιδαγωγία, τα Μαθηματικά, την Αστρονομία , την Δημοκρατία για να κάνει παρέα μαζί τους…αλλά ύστερα από τους αιώνες μέσα από τους οποίους τρεφότανε την κόρη της , την Ευρώπη με τα καλά που της πρόσφερε , η κόρη μεγάλωσε ,παντρεύτηκε καλά – για τον Τραπεζίτη – έγινε ερωμένη της Απληστίας και προσπάθησε να κλωνοποιήσει την Ψυχή…το έκτρωμα που το δημιούργησε το ονόμασε ‘’ ευρώ ‘’ και του έδωσε το προνόμιο να γίνει μοναδική αξία, ένα μέτρο για τα πάντα! Έτσι, με ένα έκτρωμα η Ευρώπη συγκρίνει και ζυγίζει ότι βλέπει και ότι μπορεί να βάλει στο χέρι της. Έτσι, ένα έκτρωμα μας δίνει την αξία, και μας την αναιρεί ,μας δίνει την ψευδοελευθερία ή μας αναιρεί το δικαίωμα να είμαστε ελεύθεροι όπως το θέλουμε εμείς οι ίδιοι. Το έκτρωμα έγινε μονάδα αξιολόγησης .
Τώρα η Ευρώπη –η πλούσια κόρη ,καλοπαντρεμένη, που είχε υποδουλώσει
πολλά από τα παιδιά Άγνωστων Θεών -που δεν ανήκουν στην Εκκλησία του ευρώ οπότε δεν έχουν καν ονομασία – γύρισε στην κούνια της αποφασισμένη να πάρει από τη Μάνα τα πάντα και να την τιμωρήσει αν αντισταθεί.
Η Μάνα Ελλάδα έχει κοντά της τα παιδιά που ακόμα ζούνε εκεί που γεννήθηκε η ίδια, τα παιδιά που ακόμα κατοικούν τα νησιά της, τα εδάφη της και ζούνε ανάμεσα στα είκοσι τέσσερα γράμματα του αλφάβητού της , όπως το κάνω και εγώ από τότε που έμαθα να τα χρησιμοποιώ.
Ποιος θέλει να σκοτώσει τη Μάνα; Η Αχάριστη Κόρη που ξέχασε τα αδέλφια της , που περιφρόνησε τη Μάνα της και αγάπησε τόσο πολύ το Χρήμα , που πάρα πέρα από το συμφέρων δε βλέπει τίποτα και ποδοπατάει τα πάντα.
Σάνια Βόινοβιτς 24/02/2012
Нема коментара:
Постави коментар